Het is ons gelukt om in het psychiatrisch ziekenhuis een rondleiding te mogen bijwonen, om 10.00u uur stond er een delegatie van verpleegkundigen en artsen op ons te wachten. We vonden het allemaal wel spanend wat ons staat te wachten, het ziekenhuis wordt gesubsidieerd door de regering. Het ziekenhuis heeft verschillende paviljoens en beschikt over driehonderd personeelsleden waarvan 5 artsen, Tijdens de rondleiding mochten we overal een kijkje nemen, inclusief , de ruimte voor de shocktherapie, erg indrukwekkend allemaal . In dit ziekhuis wordt er regelmatig shocktherapie toegepast, De medicatie die ze in dit ziekenhuis gebruiken is vrijwel hetzelfde als in Nederland ,maar wordt naar mijn gevoel niet op een verantwoordelijke manier toegediend ,. Het ziekenhuis heeft een verslavings paviljoen en een fysiotherapie gedeelte, je moet dit niet zo zien hoe het in Nederland gaat, , het materiaal is van voor de oorlog. Tevens het gebouw van binnen staat op in storten. Elk paviljoen bevat een ruimte waar de patiënten met verschillende ziekte beelden worden opgesloten, je kan bedenken dat er regelmatig wordt gevochten en er slachtoffers vallen, De patiënten krijgen twee maal per dag eten, het eten bestaat uit rijst en wat groenten. als er calamiteiten zijn wordt dit gecoördineerd door de beveiliging, het personeel draagt geen telefoon of iets voor hun veiligheid. De regering van Bali heeft een hele dikke vinger in de pap. Alles wat betreft hulpverlening van het buitenland moet besproken worden. Logisch dat het geld soms in andere handen beland . Maar goed we zijn weer een stapje dichter bij ons doel, we weten nu wat wel en niet kan, we blijven de contacten onderhouden met de arts die ons te woord heeft gestaan, ze zag het wel zitten om met ons samen ,,en anderen een fonds op te richten. We houden met haar mail contact.

Voor zo ver houden we jullie op de hoogte.